عواملی که باید در مورد آلبالو در بازار ارومیه در نظر گرفته شوند عبارتند از یخبندانهای ناگهانی در طول زمستان، یخبندانهای بهاری، وقوع بادهای تابستانی و احتمال وقوع تگرگ و رعد و برق.
این گونه ها به یک دوره نهفتگی نیاز دارند که در طول پاییز با حرکت مواد جذب شده به اندام های ذخیره (ریشه و چوب) و برگ زدایی بعدی آغاز می شود. رشد پس از وقوع مقدار معینی از سرمای زمستانی شروع می شود و سپس برای رسیدن به شکوفه کامل گرما لازم است.
با این حال، مطالعات مختلف نشان می دهد که در Prunus، نیاز به سرما تأثیر بسیار قوی تری بر زمان گلدهی نسبت به گرما دارد (Alburquerque et al., 2008). نیاز سرمایی یک ویژگی رقمی است و به طور کلی بین 750 تا 1400 ساعت متغیر است.
آلبالو یا به عنوان میوه دسر یا راحت تر در حالت آب نمک، منجمد یا کنسرو شده مصرف می شود. De Candole (1959) گزارش داد که آلبالو برای اولین بار در شمال ایران و استان های روسیه در جنوب قفقاز به صورت وحشی رشد کرد، اما به دلیل جذابیت آن برای پرندگان به سرعت گسترش یافت، از این رو Prunus avium L. یا گیلاس پرنده نامیده می شود.
آلبالو ترش، Prunus cerasus L.، هم از نظر طعم میوه و هم با ویژگی های پخش درخت مشخص می شود (رومانی و جنینگز، 1971). گیلاس شیرین (P. avium) و گیلاس ترش (قرمز) (P. cerasus) منشاء تجاری خود را در اروپا دارند.
آلبالو دوک احتمالاً هیبرید بین آلبالو ترش شیرین و قرمز است. برای تهیه شراب از گیلاس، ارقام نوع ترش بیشتر ترجیح داده می شوند (Schanderl and Koch, 1957)، اما ترکیبی از مویز و انواع گیلاس نیز ممکن است به این هدف عمل کند.
برای افزایش طعم، ممکن است در حین خرد کردن گیلاس، حدود 10 درصد از هسته ها شکسته شوند. با این حال، تولید هیدروژن سیانید از هیدرولیز آمیگدالین، موجود در گودال آلبالو، گزارش شده است.
