کشت اولیه محصولات گیاهی با نسل طولانی یکی از مرزهای کمتر مورد بررسی در مطالعات اهلی کردن گیاهان است. معمای اهلی کردن درختان بیشتر با مطالعات ژنتیکی تشدید می شود، که نشان داده است نیروهای تکاملی تصادفی، به ویژه تنگناها و تنوع بعدی، عوامل اصلی کمک کننده به سیب نیستند.
علاوه بر این، مفهوم «اهلی‌سازی» هنگام بحث در مورد درختان پربار، که هیبریدهایی هستند که رشد استثنایی یا هتروزیس را بیان می‌کنند، از بین می‌رود و تداخل صفات اغلب ثابت نیست.
کاشت یک دانه سیب زیر درختی امروز را به وجود می آورد که ممکن است هر یک از ویژگی های مختلف را بیان کند و در بسیاری از موارد، مورفولوژی میوه درختان وحشی شبیه به اجداد است.
درختان میوه هیبریدی مانند علف های اهلی شده، «اهلیت» را نشان نمی دهند. نفوذ صفات اغلب ثابت نیست و فقط از طریق شبیه سازی حفظ می شود. به همین ترتیب، صفات مرتبط با شکل میوه، اندازه، محتوای قند، رنگ و بافت اغلب بسیار پلاستیکی یا متغیر هستند.
نقش شکل پذیری رشدی در این درختان به خوبی درک نشده است. درختان سیب وحشی تیان شان می توانند میوه هایی تا قطر 8 سانتی متر تولید کنند که از نظر اندازه با برخی از توده های مدرن همپوشانی دارند.
بیشتر مطالعات نشان می دهد که پوست سیب از تاج پوشش بیرونی در معرض نور خورشید در غلظت آنتوسیانین بالاتر از میوه تاج پوشش داخلی است.
در مطالعه ما، کل محتوای آنتوسیانین در پوست میوه‌ها از بالای درخت حتی 9 برابر بیشتر از محتوای میوه‌های داخل تاج پوشش بود. این میوه ها 2 تا 3 برابر کمتر از میوه های شرق و غرب درخت، آنتوسیانین انباشته می کنند.
میوه های سمت غربی تاج پوشش که در طول فصل رشد تابش بیشتری دریافت می کنند نسبت به میوه های سمت شرقی آنتوسیانین بیشتری را انباشته می کنند.
